آیا جلبک ها آخرین شانس ما برای تأمین سوخت دنیاست؟

در نهایت، سوخت های فسیلی ارزان قیمت تمام می شوند.
 

نویسنده: بنجامین دیاور
مترجم: حبیب الله علیخانی

آیا جلبک ها آخرین شانس ما برای تأمین سوخت دنیاست؟

برای برخی افراد، جلبک ها توده های سبز رنگ بامزه ای هستند اما برای استیو می فیلد، یک زیست شناس مولکولی در دانشگاه کالیفرنیا، این مواد احتمالا آخرین بلیط ما برای تولید بیوگازهای ارزان قیمت می باشد. این نوع سوخت قابلیت استفاده در انواع مختلف ماشین ها و موتورهای دیزل را دارا می باشد.
با توجه به صحبت های می فیلد، "بیوگازها در حقیقت هر گونه سوختی هستند که اخیراٌ از ارگانیزم های زنده بدست می آیند. چرا من می گویم: ارگانیزم های اخیراً زنده؟ چون نفت نیز در حقیقت از جلبک های فسیل شده در زمان های دور تولید شده است و زغال سنگ نیز از فسیل شدن گیاهان تولید شده اند. بنابراین، سوخت های فسیلی نیز نوعی بیوگاز می باشند".

گیاهان و جلبک ها از فوتوسنتز برای تبدیل نور خورشید و کربن دی اکسید اتمسفر استفاده می کنند و موجب تولید انواع مختلفی از چربی ها می شود. همین چربی هاست که امروزه به عنوان سوخت فسیلی مورد استفاده قرار می گیرند.برای برخی افراد، جلبک ها توده های سبز رنگ بامزه ای هستند اما برای استیو می فیلد، یک زیست شناس مولکولی در دانشگاه کالیفرنیا، این مواد احتمالا آخرین بلیط ما برای تولید بیوگازهای ارزان قیمت می باشد. این نوع سوخت قابلیت استفاده در انواع مختلف ماشین ها و موتورهای دیزل را دارا می باشد.
می فیلد می گوید: "جلبک ها به دلیل اینکه ارگانیزم هایی زنده هستند، موجب تولید پروتئین می شوند. آنها می توانند کربوهیدرات تولید کنند و سپس بواسطه ی آنها انواع مختلفی از چربی ها را تولید کنند که در واقع سوخت های خوبی محسوب می شوند".

یک بیوگاز شناخته شده، اتانول تولیدی از ذرت است اما بیوگازهای بر پایه ی جلبک ها، بازده بالاتری دارند.
می فیلد به این مسئله اعتقاد دارد که " بازده بسیار بالاتری بواسطه ی جذب نور خورشید و دی اکسید کربن و تولید بیوگاز بوسیله ی جلبک ها ایجاد می شود".
آیا هر موتوری می تواند بواسطه ی بیوگازهای تولیدی از جلبک ها، کار کند؟ پاسخ مثبت است. در حقیقت، هر موتور منفردی هم اکنون از بیوگاز استفاده می کند و سوخت تولیدی بوسیله ی جلبک ها نیز نوعی بیوگاز است.

می فیلد می گوید: "هر چیزی که با بنزین و گازوئیل کار می کند، با سوخت های جلبکی نیز کار می کند".
آیا استفاده از بیوگازهای جلبکی، مشکلات گرم شدن هوا را تشدید می کند؟ در واقع پاسخ منفی است. سوخت های فسیلی منجر به رهایش دی اکسید کربن در اتمسفر ما می شوند. این دی اکسید کربن بوسیله ی میلیون ها جلبک جذب شده است و در زیر زمین مدفون می شود.
می فیلد می گوید: "وقتی ما از سوخت های تولیدی از جلبک را در مصرف می کنیم، دی اکسید کربنی  را در هوا منتشر می کنیم. تفاوت این است که دی اکسید کربنی را رها می کنیم که تنها چند هفته پیش در فرایند فوتوسنتز مصرف شده است".
 

بیشر بخوانید: سوخت‌های فسیلی: مزایا و معایب

می فیلد در حال کار بر روی حل مشکلات فنی مربوط به تولید بیوگاز در مقیاس بزرگ است.
او می گوید: "کاری که ما در اینجا زمان خود را صرف آن می کنیم، تفکر در مورد نحوه ی رام کردن جلبک هاست به نحوی که بتوان آنها را برای تولید بیوگاز، استفاده کرد".
او می گوید: تولید بیوگازهای جلبکی، در حقیقت با گذر زمان، ارزان قیمت تر است.
می فیلد همچنین می گوید: "کاری که ما الان داریم انجام می دهیم، رشد جلبک، عصاره گیری برای تولید روغن و روش هایی مشابه روش های مورد استفاده در پالایشگاه به منظور جداسازی دقیق برش های مختلف این روغن ها و تولید بیوگازهای مناسب می باشد. در حقیقت این پیش بینی می شود که هزینه ی تولید هر بشکه از این ماده ی نفتی، حدود 80 تا 85 دلار است".

بیوگازهای بر پایه ی جلبک یکی از راه حل هایی است که سه موضوع مهم در جهان را آدرس دهی می کند. با امید فراوان به آینده، محققین در حال حرکت به سمت جلو می باشند تا بدین صورت بتوانند این نوع بیوگاز را به صورت صنعتی تولید کنند.
می فیلد در نهایت می گوید: "ما نمی توانیم هفت و نیم میلیارد نفر را زنده نگه داریم اگر انرژی کافی و منابع غذایی سالم برای آنها فراهم نیاوریم". بنابراین، این کار باید انجام شود.
 

منبع
https://www.insidescience.org
استفاده از مطالب این مقاله با ذکر منبع راسخون، بلامانع می باشد.